Лячэбная база цэнтра ўключае ў сябе шматлікія

(у тым ліку аўтарскія)

методыкі рэабілітацыі дзяцей-інвалідаў з захворваннямі нервовай і касцёва-мышачнай сістэм, вынікам якіх з'яўляюцца парушэнні апорна-рухальнага апарата.

Медыцынская рэабілітацыя

       У хворага дзіцяці, як і ў здаровага, у першыя гады жыцця закладваецца падмурак яго псіхафізічнага развіцця і значную ролю ў гэтым адыгрывае актыўны рухальны рэжым. Так як нармальнае развіццё дзіцяці і асобных яго сістэм вызначаецца не толькі спадчыннымі фактарамі, але і рухальнай актыўнасцю, якая адпавядае асаблівасцям дзіцячага арганізма ў дадзеным узроставым перыядзе.

     Калі дзіця з дзяцінства маларухомае, не набывае неабходных рухальных і сацыяльных навыкаў і ўменняў, яму даводзіцца цяжка з першага года жыцця прыстасоўвацца да сацыяльнага асяроддзя, паколькі навакольнае асяроддзе патрабуе значнага нервова-псіхалагічнага і рухальнага напружання. Усе гэта абумоўлівае функцыянальную непаўнавартаснасць нервова-мышачнага апарата і вядзе да дэфармацыі канечнасцяў і парушэння найважнейшых рухальных і статычных рэакцый, што лімітуе паўнавартаснае развіццё дзіцяці. Недахоп рухальнай актыўнасці ці адсутнасць яе прыводзіць да негатыўных змен у арганізме, што зніжае ўзровень адаптацыі арганізма ў навакольным асяроддзі і прыводзіць да значнага адставання ў сацыяльным развіцці.

    Асноўным лімітуючым звяном фізічнага развіцця з’яўляецца абмежаванне або адсутнасць здзяйснення самастойных рухаў у вертыкальным становішчы, што і перашкаджае максімальнай рэалізацыі аздараўлення дзіцяці. Калі малы нарадзіўся з нейкімі рухальнымі парушэннямі і амаль бесперапынна ляжыць нерухома, не пераварочваючыся на бачок, з цяжкасцю падымае галаву і пры кожным руху адчувае цяжкасці, то верагодна, што касцёва-мышачная, вегетатыўна-судзінкавая сістэмы, якія ўдзельнічаюць у забеспячэнні вертыкальнай паставы, г.зн. усяго комплекса антыгравітацыйнай групы цягліц у яго сфарміруецца няправільна. Калі дзіця ў вертыкальным становішчы не здольна самастойна развіваць свае рухі або гэтыя рухі суправаджаюцца мноствам памылковых рэакцый, то развіццё рухальных навыкаў у яго не адбываецца наогул, або адбываецца няправільна. Акрамя таго, пры прыняцці вертыкальнага становішча рухальныя лакамоцыі ўскладняюцца ў сувязі з пераносам масы цела на ступні.

    Лячэбная база цэнтра ўключае ў сябе шматлікія (у тым ліку аўтарскія) методыкі рэабілітацыі дзяцей-інвалідаў з захворваннямі нервовай і касцёва-мышачнай сістэм, вынікам якіх з'яўляюцца парушэнні апорна-рухальнага апарата.

Лячэбная фізкультура

Лячэбная фізкультура: у тым ліку гідракінэзатэрапія, заняткі на трэнажорах, спецыяльныя метадычныя сістэмы па Тэкарюсу, бобат-тэрапія, мануальная тэрапія на суставах, расслабляльныя і карэгіруючыя кладкі з пяском, апарат Гроса, лячэбны касцюм Адэлі.

Масаж

Класічны масаж. Падводны душ-масаж. Віхравыя ванны. Жамчужныя ванны.Мінеральныя, араматычныя, лячэбныя ванны.

2L4A0163 2L4A5757 2L4A5789

Лячэбны электрафарэз

Лячэбны электрафарэз; электрафарэз прэпаратаў гразі. Парафіна-азакерыталячэнне.

2L4A0087 629a7004

Импульсная электротерапия

Імпульсная электратэрапія: дыядынамаметрыя, ампліпульстэрапія,электрастымуляцыя

2 65 2 67

Магнітатэрапія мясцовая

Магнітатэрапія мясцовая. Магнітастымуляцыя. Магнітафотатэрапія

2L4A5782 lazer4

Дарсанвалізацыя

Дарсанвалізацыя, ВВЧ-тэрапія, ДМВ-тэрапія .

2L4A5768 2L4A5803

Ультрагукавая тэрапія

Ультрагукавая тэрапія, ультрафанафарэз лекавых сродкаў.

ultrozv MG 04

Светалячэнне

Светалячэнне: УФ-выпраменьванне, лазератэрапія, біяптрон-тэрапія.

2L4A0052 2L4A0129 2L4A57736

Рэфлексатэрапія

Рэфлексатэрапія: іголкатэрапія, лазерапунктура, ВВЧ-пунктура

Igloterap igloterapiya

Тэхнічныя сродкі кампенсацыі

Тэхнічныя сродкі кампенсацыіі: крэслы-калыскі, хадзілкі, кіі.

2L4A0061 2L4A59555 2L4A58478

Трэнажор Гроса

Для больш эфектыўнага выканання фізічных практыкаванняў выкарыстоўваецца трэнажор Гроса, які дазваляе пры недастатковай функцыі цягліц ствараць палегчаныя ўмовы для іх працы, дазуючы аптымальнай нагрузцы на апорна-рухальны апарат, забяспечваючы тым самым нармальную рухомасць у суставах. Трэнажор дазваляе стварыць умовы нават тым дзецям, якія не валодаюць рухальнымі функцыямі выконваць рознага роду практыкаванні ў натуральным вертыкальным становішчы і здзяйсняюць перамяшчэнні ва ўсіх плоскасцях прасторы (наперад, назад, у бок, уверх, уніз), і магчымасць круціцца вакол сваёй восі, не скоўваючы руху рук, ног, а таксама страхуе ад падзення.

Трэнажор дазваляе аднаўляць рухомасць хворых пасля цяжкіх спінамазгавых траўмаў, інсультаў, розных захворванняў апорна-рухальнага апарата і ДЦП (дзіцячы цэрэбральны параліч).

«Трэнажор Гроса» дазваляе стварыць умовы для развіцця каардынаванай работы апорна-рухальнага апарата, маторыкі і стабілізацыі апораздольнасці, што неабходна для фарміравання натуральнай схемы руху і палажэнняў цела, г.зн. тых асноў кіравання рухамі, якія недаступныя хвораму з паталогіяй цягліцавага тонусу.

Пры недастатковай функцыі цагліц ствараюцца палегчаныя ўмовы для іх работы, і адначасова трэнажор засцерагае хворага ад магчымага падзення і траўмаў.

З дапамогай трэнажора можна перамяшчацца ў прасторы, напрыклад, у бытавым памяшканні, бальнічнай палаце, трэніравальнай зале, адкрытай спартыўнай пляцоўцы або лядовай арэне, без старонняй дапамогі пры захаванні вертыкальнага становішча цела. Трэнажор забяспечвае страхаванне пры разнастайных рухах, паваротах тулавам, нахілах і г.д., што мае важнае значэнне ў працэсе рэабілітацыі. Калі дзіця не трымае галаву, то прадугледжваецца спецыяльная шапачка (індывідуальна рэгулюемая), якая мацуецца да трапецыі трэнажора і прытрымлівае галаву ў правільным становішчы, не скоўваючы руху галавы.

У камплект трэнажора ўваходзяць эластычныя цягі для ног (як дапаможны элемент для выканання практыкаванняў на расцяг і крокавых рухаў) і калечкі для рук.

Трэнажор дазваляе выконваць практыкаванні як у вертыкальным, так і ў гарызантальнымом становішчы.

 
 

Касцюм "Адэлі"

Лячэбны нагрузачны касцюм «Адэлі» - сучасны эфектыўны сродак рэабілітацыі для хворых з рухальнымі парушэннямі цэрэбральнага паходжання (дзіцячы цэрэбральны параліч, інсульт, чэрапна-мазгавая траўма). Найбольшае ўжыванне ён атрымаў у клінічнай практыцы аднаўленчага лячэння хворых на дзіцячы цэрэбральны параліч (ДЦП).

Касцюм «Адэлі» ўяўляе сабой сілавую сістэму, якая складаецца з апорных элементаў і эластычных рэгулюемых цяг, з дапамогай якой з лячэбнай мэтай ствараецца нагрузка на апорна-рухальны апарат хворага. Касцюм прызначаны для карэкцыі паставы і рухаў хворага.

Прынцып дзеяння лячэбнага касцюма «Адэлі» заключаецца ў фарміраванні моцнага нармалізаванага патоку аферэнтнай імпульсацыі за кошт накіраванай карэкцыі паставы і рухаў хворага з дапамогай апорных і рэгулюемых элементаў і ўздзеянні на рухальны цэнтр галаўнога мозгу з мэтай аднаўлення яго парушаных функцый.

Гэта прыводзіць да разбурэння паталагічных сінергій, якія склаліся, і станаўленню новых нармалізаваных рэфлекторных сувязей, што і аказвае адпаведнае лячэбнае ўздзеянне на структуры цэнтральнай нервовай сістэмы, якія кантралююць рух і гаворку.

З дапамогай лячэбнага касцюма «Адэлі» можна дасягнуць вельмі высокіх вынікаў у паляпшэнні стану хворага. Методыкі «Адэлі» застаюцца эфектыўнымі і на позніх стадыях захворвання, пры якіх традыцыйныя методыкі аказваюць недастатковае ўздзеянне або не аказваюць яго зусім. Методыкі «Адэлі» можна аднесці да лепшых з цяпер існуючых.

 

Лячэбны масаж

Лячэбны масаж аказвае непасрэдны ўплыў на рэцэптары, размешчаныя на паверхні чалавечага цела, і на больш глыбокія структуры (мышцы, сасуды, унутраныя органы). Правільна падабраная тэхніка спрыяе ўзмацненню кровазвароту і адтоку лімфы з унутраных органаў і тканяў, стымулюе выкід у кроў біялагічна актыўных рэчываў, якія павышаюць ахоўныя сілы арганізма.Вельмі значнае дзеянне лячэбнага масажу - нармалізацыя цягліцавага тонусу (г.зн. пры ўжыванні розных тэхнік павышаны тонус зніжаецца, а паніжаны павышаецца). Паніжэнне цягліцавага тонусу для дзяцей са спастычнай формай ДЦП азначае вызваленне цягліц канечнасцяў для далейшых трэніровак.

Лячэбная фізкультура (ЛФК) - сукупнасць метадаў лячэння, прафілактыкі і медыцынскай рэабілітацыі, заснаваных на выкарыстанні фізічных практыкаванняў, адмыслова падабраных і метадычна распрацаваных. Гэта адзін з самых значных элементаў сучаснага комплекснага лячэння. Асноўным сродкам ЛФК з'яўляюцца фізічныя практыкаванні, якія прымяняюцца ў адпаведнасці з задачамі лячэння, з улікам этыялогіі, патагенезу, клінічных асаблівасцяў, функцыянальнага стану арганізма, ступені агульнай фізічнай працаздольнасці. ЛФК ляжыць у аснове аднаўлення рухальных парушэнняў пры ДЦП. У РРЦДІ прымяняюцца комплексы ЛФК, спецыяльна распрацаваныя для дзяцей з паражэннямі нервовай сістэмы, а таксама ўнікальныя, вядомыя ва ўсім свеце сістэмы фізічнай рэабілітацыі.

Бобат-тэрапія, Укладкі, Шчыт

Бобат-тэрапія адносіцца да метадаў актыўнай кінэзатэрапіі. Уключае ў сябе:

  1. Прыгнечанне танічных рэфлексаў і паталагічных абразцоў рухаў шляхам выкарыстання розных палажэнняў асобных частк цела або паставы ўсяго цела, якія дзейнічаюць як інгібітары на абнармальную маторыку і цягліцавы тонус. Гэтая частка бобат-тэрапіі называецца «лячэнне становішчам».

  1. Развіццё нармальных аўтаматычных і валявых рухаў на аснове рэфлекторна-інгібіруючых пастаў.
  2. Перанавучанне нармальным узорам руху шляхам злучэння фізічных практыкаванняў з нармальнымі сэнсорнымі ўспрыманнямі. Вядучую ролю адыгрывае прапрыацэптыўная адчувальнасць, а таксама тактыльная стымуляцыя, адчуванне становішча ў прасторы свайго цела і асобных яго частак.

Укладкі (лячэнне становішчам)

Мэта ўкладак - пазбаўленне паталагічных пазіцый у адным або некалькіх суставах або групе цягліц. Укладкі і фіксацыі (палажэнні) маюць вялікае значэнне для фарміравання схемы цела і рухаў. Захаванне на працягу пэўнага часу зададзенай паставы ўсяго цела і (або) частак цела з'яўляецца эфектыўным сродкам прафілактыкі ці карэкцыі заганных палажэнняў. У цяперашні час у практыцы ЛФК прымяняюцца некалькі відаў укладак.

Шчыт (лячэнне становішчам)

Шчыт складаецца з дзвюх частак: вертыкальнай сценкі і гарызантальнай пляцоўкі для апоры. Ён ужываецца для вертыкалізацыі цела дзіцяці. Выкарыстоўваецца для ліквідацыі контрактур у каленных і галёнкаступнёвых суставах.

 

 

Бальнеалагічная тэрапія, Фізіятэрапія

Бальнеалагічная тэрапія

Актыўнай бальнеалагічнай працэдурай з'яўляецца падводны душ-масаж, які звычайна прызначаецца дзецям школьнага ўзросту. Працэдура складаецца з уздзеяння на хворага, які знаходзіцца ў цёплай ванне, струменем вады пад ціскам 0.5 - 4 атм. Падводны душ - масаж уяўляе сабой удалае спалучэнне ўплыву цёплай ванны і масажу і шырока ўжываецца для лячэння захворванняў апорна-рухальнага апарата.

Знаходжанне хворага ў цёплай вадзе вядзе да паслаблення мускулатуры тулава і канечнасцяў. Гэта дае магчымасць масажаваць струменем вады глыбока размешчаныя тканіны. Паляпшэнне мясцовага кровазвароту забяспечвае трафічны, супрацьзапаленчы і расслабляльны ўплыў падводнага душа-масажу. Дзеці добра пераносяць падводны душ - масаж. Пасля працэдуры паляпшаецца агульнае самаадчуванне, узнікае адчуванне лёгкасці, бадзёрасці, свежасці. Такі стан утрымліваецца некалькі гадзін.

Фізіятэрапія

Фізіятэрапія - гэта сукупнасць метадаў лячэння розных захворванняў з дапамогай фізічных фактараў, такіх як электрычны ток, магнітнае выпраменьванне, цяпло, паветра, святло і многіх іншых. Фізіятэрапія - гэта неад'емная частка перыяду рэабілітацыі пасля цяжкіх траўм, а таксама палачка-ратавалачка пры хранічных захворваннях розных органаў.
Фізіятэрапія актыўна развіваецца. На сённяшні дзень існуе маса розных метадаў, якія дазваляюць дабратворна ўплываць як на арганізм у цэлым, так і на лакальныя праблемныя месцы. Кваліфікаваны фізіятэрапеўт з дапамогай спецыяльнага абсталявання падбірае лячэбныя працэдуры, улічваючы асаблівасці пацыента, яго ўзрост і стадыю развіцця захворвання.
Фізіятэрапеўтычныя працэдуры, як правіла, бязбольныя і не выклікаюць алергічных рэакцый ці іншых пабочных эфектаў. Аднак, большасць з іх мае супрацьпаказанні, таму неабходна кансультацыя лекара фізіятэрапеўта.

Метад TOMATIS

З мэтай пашырэння магчымасцяў рэабілітацыі дзяцей-інвалідаў з парушэннямі апорна-рухальнага апарата Цэнтр за кошт сродкаў МДГА «ЮніХелп» навучыў спецыялістаў трэнінгу па метадзе TOMATIS, падчас навучання яны атрымалі навыкі працы з апаратам TalksUp, таксама набылі два ліцэнзаваных у Еўропе і Расіі апарата TalksUp. Метад TOMATIS - метад нейрасэнсорнай гукавой стымуляцыі. Адносіцца да метаду педагагічнага ўздзеяння. Галіны ўжывання розныя: псіхаматорныя парушэнні, засмучэнні маўленчага і псіхамаўленчага развіцця, парушэнні ўвагі, первазіўныя засмучэнні развіцця, праблемы навучальнасці, эмацыянальныя і афектыўныя засмучэнні, цяжкасці сацыяльнай адаптацыі.

              Педагогі на прыёме дзяцей у рамках прыёмна-кансультатыўнай камісіі знаёмяць і растлумачваюць інфармацыю аб новым педагагічным метадзе TOMATIS, як сродку павышэння якасці рэабілітацыі і сацыяльнай адаптацыі дзяцей-інвалідаў у грамадства. З улікам асноўнага клінічнага дыягназу, спадарожнага дыягназу, рэкамендацый ЦКРНіР, узросту, індывідуальных асаблівасцяў спецыялісты выяўляюць у першыя дні заезду дзяцей, якія маюць патрэбу ў правядзенні курсу. Працэдура прызначаецца толькі пасля кансультацыі з лекарам неўролагам, пры наяўнасці ЭЭГ галаўнога мозгу за апошнія 6 месяцаў. Маюцца пэўныя проціпаказанні: гідрацэфалія, анкалагічныя захворванні, парушэнне слыху больш за 60%, эпілепсія, сутаргавая гатоўнасць у анамнезе. У маі-чэрвені педагогі выявілі 9 дзяцей, якія маюць патрэбу ў правядзенні працэдуры. З бацькамі былі праведзены гутаркі пра метад правядзення працэдуры, выяўлены мэты і чаканні бацькоў па заканчэнні працэдуры. Да спецыялістаў звярнуліся 8 бацькоў, з якімі былі праведзены першасныя кансультацыі для збору інфармацыі аб індывідуальных асаблівасцях дзіцяці. У працэсе гутаркі высветлілася, што дзецям працэдура проціпаказаная.

           З верасня месяца прайшлі працэдуру 34 дзіцяці, з іх 6 дзяцей праслухалі па дзве, тры праграмы. Падбор спецыялістамі праграм ажыццяўляецца з улікам індывідуальных асаблівасцяў і патрэбаў дзіцяці, запыту бацькоў, вынікаў папярэдняй праграмы, магчымасцяў дзяцей. Маецца 10 праграм праслухоўвання першага ўзроўню: першапачатковая, асноўная, праблемы з эмоцыямі, прамовай, памяццю і ўвагай. Кожная праграма складаецца з 13 музычных трэкаў. Музыка ў кожным трэку адфільтравана па частаце ў залежнасці ад задачы, якую праследуе. Працягласць кожнай праграмы роўная 26 гадзінам на 13 дзён.

           Пасля завяршэння кожнай праграмы спецыяліст праводзіць абавязковую гутарку з дзіцём і бацькамі, анкетаванне бацькоў. Таксама праводзяцца гутаркі з выхавацелямі, настаўнікамі-дэфектолагамі, настаўнікамі-прадметнікамі, кіраўнікамі гурткоў, якія працуюць з дзіцём, з мэтай выяўлення дасягнутых змяненняў або іх адсутнасці. У 24 дзяцей адзначана станоўчая дынаміка: упэўненасць у сабе, жаданне вучыцца, павысілася самаацэнка, матывацыя да вучобы, палепшыліся паводзіны, назіраецца дынаміка ў маўленчым развіцці, палепшылася раўнавага і каардынацыя, павялічылася здольнасць да зносін, самаадчуванне і інш.

         Метад TOMATIS дапаўняе прафесійнае суправаджэнне і дазваляе значна палепшыць вынікі працы спецыялістаў, але ні ў якім разе не можа замяніць работу спецыялістаў.

Педагог сацыяльны Спецыяліст 1-га ўзроўню методыкі TOMATIS - Шнып Лідзія Леанардаўна